کوهی از اطلاعات؛ که کاهی از آن برای ما ارزشمند است.

اطلاعات به طور عام مفهومی است که از طریق آن انسان، حقیقت یا ذهنیتی را درک یا بیان می‌کند. حقیقتی یکسان که نوع مطرح شدن آن در بسترهای مخابره کننده‌ی متفاوت مانند تلویزیون، کتاب و اینترنت، دلیل اثرگذاریِ متفاوت آن است. از این میان، این روزها سر و کار داشتن با اطلاعات و داده‌های مجازی در بستر اینترنت، جزء جدایی‌ناپذیر زندگی ما انسان‌ها است. ما به عنوان شهروندان هزاره سوم، هر روزه، در هر کجا که هستیم و در هر شغلی که فعالیت می‌کنیم، در معرض بمباران اطلاعاتی قرار گرفته‌ایم و همزمان اطلاعاتی را در فضای مجازی تولید و منتشر می‌کنیم. اطلاعاتی که بخشی از آن مفید و قابل استفاده در راستای کار مربوطه و بخش عمده‌ی دیگری برای ما به‌درد نخور و وقت‌گیر هستند؛ به صورتی که وقت زیادی از ما، صرف جستجو و جمع‌آوری آن شده اما پس از دسته‌بندی و نگاه دقیق‌تر، پراکنده و هجو به نظر می‌رسند. بنابراین نحوه‌ی دسترسی به اطلاعات، مدیریت جستجو و جمع‌آوری آن، دیگر تنها به صورت سنتی و دستی به سادگی قابل انجام نیست، بلکه نیازمند تغییرات و دگرگونی‌های اساسی است.

نحوه‌ی دسترسی به اطلاعات، مدیریت جستجو و جمع‌آوری آن، دیگر تنها به صورت سنتی و دستی به سادگی قابل انجام نیست، بلکه نیازمند تغییرات و دگرگونی‌های اساسی است.

مدیریت این تغییرات در مقیاس کوچک و در سطح نیاز‌های اطلاعاتی یک خانواده شاید کار پیچیده‌ای نباشد، اما نحوه‌ی مدیریت آن در حوزه‌ی بزرگتری مانند یک سازمان، بسیار پیچیده‌تر و اثرات ناشی از نحوه‌ی درست یا غلطِ انجام آن بارزتر است؛ به طوری که حتی ممکن است آثار مثبت ایجاد این تمایز در قالب خلاقیت، نوآوری و حتی خلق دانش جدیدی در جهت بهبود کیفیت زندگی بشر قابل درک باشد و متقابلاً، تبعات منفی آن سازمان را به سمت عقب ماندگی، خلق هزینه‌ای بدون فایده و حتی نابودی در عرصه رقابت بکشاند.
پس می‌توان گفت: در عصر اطلاعات و ارتباطات، آنچه یک سازمان را با سازمان مشابه دیگر متمایز می‌کند، دانش‌محوری و آفرینش دانش توسط منابع انسانی است. اطلاعاتی که جستجو و جمع‌آوری صحیح آن، برگ برنده شرکت‌های بزرگ تجاری و خدماتی است. از جنبه‌ی دیگر، اطلاعات، لازمه‌ی تصمیم‌گیری است و امروزه که با پدیده‌ای چون انفجار اطلاعات و آلودگی اطلاعات مواجه هستیم، لازمه‌ی استفاده مفید از اطلاعات در این آشفته بازار، وجود سیستم‌های جستجوی اطلاعاتی یکپارچه و منسجم برای تنظیم و منظم کردن اطلاعات برای استفاده کاوشگران اطلاعات است. از طرف دیگر بیش از هشتاد درصد کار روزانه‌ی مدیران با اطلاعات مرتبط است، از جمله: جستجوی اطلاعات، دریافت اطلاعات، جمع‌آوری، برقراری ارتباط و استفاده از اطلاعات در طیف وسیعی از امور مختلف.

بیش از هشتاد درصد کار روزانه‌ی مدیران با اطلاعات مرتبط است، از جمله: جستجوی اطلاعات، دریافت اطلاعات، جمع‌آوری، برقراری ارتباط و استفاده از اطلاعات در طیف وسیعی از امور مختلف.

سیستم‌های اطلاعاتی؛ راهکاری برای پر کردن خلا دسترسی به اطلاعات

شرکت‌های بزرگ به سیستم‌های اطلاعاتی برای پرکردن این خلاء روی آورده‌اند. این سیستم‌ها اطلاعات را تولید، جمع‌آوری و مدیریت می‌کنند. هدف چنین سیستم‌هایی ایجاد تضمین در ارائه اطلاعات صحیح و قابل اطمینان در مواقع مورد نیاز و در شکل قابل استفاده است. چنین سیستم‌هایی، سیستم‌های اطلاعات نامگذاری شده‌اند. مدیران می‌توانند با استفاده از اطلاعات طبقه‌بندی شده و نظم‌یافته که این سیستم در اختیار آن‌ها قرار می‌دهد، چگونگی اثربخشی تصمیمات و فعالیت‌های سازمانی را کنترل کنند و با برنامه‌ریزی و تصمیم‌های به موقع، بر توانمند کردن سازمان خود بیفزایند.

سیستم‌های اطلاعاتی جایگزین استفاده از هوش انسانی برای جمع‌آوری اطلاعات نمی‌شوند.

اما در بسیاری از مواقع، نیازمندی اطلاعاتی مدیران و سازمان‌ها در حدی نیست که نیاز باشد برای آن سیستم‌های اطلاعاتی پر هزینه راه‌اندازی کنند و از طرف دیگر در بسیاری از موارد به هوش انسانی برای دسترسی به داده‌ها نیاز است و صرف ربات‌ها و کدها و سایر سازوکارهایی که دیتاها را وارد سیستم‌های اطلاعاتی می‌کنند کافی نیست؛ برای مثال ممکن است که مدیران به صورت موردی اطلاعات گروهی از کسب‌وکارها را نیاز داشته باشند یا به دنبال راه‌های ارتباطی با یک شخص خاص باشند. در این حالت مدیران به دنبال افراد و مجموعه‌هایی هستند که تجربه‌ی کار با داده و اطلاعات را داشته باشند و مهارت خوبی در جستجو، گردآوری و طبقه‌بندی اطلاعات در بستر اینترنت و فضای مجازی داشته باشند.

مجموعه «کلمه» یکی از این مجموعه‌هاست که تجربه و توانایی مناسبی در سرچ پیشرفته در اینترنت (osint) دارد. برخی از نمونه‌کارهای کلمه را می‌توانید در اینجا مشاهده کنید.